تعریف ادویه :

ادویه مواد گیاهی استفاده شده به منظور عطر و طعم دهی به مواد غذایی هستند و برخی از آن‌ها برای مقاصد  خوراکی  یا  دارویی  نیز  استفاده می‌شود.

ادویه‌ها همچنین به عنوان ماده نگهدارنده استفاده شده‌اند و برای انسان در بسیاری از زمینه‌های دیگر مفید هستند. یک ادویه می‌تواند دانه خشک شده، میوه، ریشه، پوست یا مواد مغذی گیاهی در مقادیر ناچیز به عنوان افزودنی مواد غذایی برای عطر و طعم و رنگ باشد یا به عنوان یک ماده نگهدارنده باشد که باکتری‌های مضر را می‌کشد یا از رشد آن‌ها ممانعت به عمل می‌آورد. ادویه ممکن به منظور عطر و طعم دهی به غذا یا برای پنهان کردن طعم‌های دیگر استفاده شود. در آشپزخانه، ادویه جات از سبزیجات که برگ دار، قسمت‌های گیاه سبز مورد استفاده برای طعم دهی یا به عنوان چاشنی هستند، متمایز هست

تفاوت ادویه با چاشنی :

ادویه از دانه (هل، خردل)، میوه (زیره)، ریشه (زنجبیل)، پیاز، برگ (برگ بو) و حتی پوسته خوراکی (دارچین) گیاهان گوناگون تهیه می شود و تفاوت آن با انواع چاشنی ها این است که ادویه را به صورت خشک شده و بیشتر موارد پودر شده مصرف می‌کنند در حالی که چاشنی ها را می‌توان به صورت تازه استفاده کرد به علاوه چاشنی ها لزوما” از گیاهان به دست نمی آیند مانند نمک طعام که یک چاشنی معدنی است.